Arazim yok arsam yok

Harmanım yok ağacım yok

İneğim yok keçim yok

Evde zahirem yok ekmeğim yok

İşler bozuk bir lokma yok aşım

Burada kalmadı artık işim

Yanıma uğramıyor hısımım

Yokluk ile var benim imtihanım

Düşelim yola varalım yeni diyarlara

Arayalım rızkımızı yok bize buradan fayda

Lakin eşyamız yok almak için yanımıza

Düştük yollara hayat arkadaşım ile gideriz meçhule

Yük trenin vagonuna bindik gizli

Bekçi gördü bizi

Çaldı acı acı düdüğünü

Geldi yanımıza acıdı kalın dedi

Yaslanmış bana eşim

Titrer kuş gibi garibim

Bak halimiz nice şimdi ne yaparım

Vagonda ac susuz gün boyu giderim

Vardık bitgin yorgun bir şekilde bir ile

Aradık bir baraka yok başka çare

Girdik içine yumulduk bir yere

Açız en çokta üzülürüm eşime

Olmaz böyle bulmalıyım blr çare

Gittim bir toptancının yanına

Anlatım halimi acıdı bana

Satayım diye verdi bir kaç eşya

Sat bunları yarın getir parayı

Sevindim kuş gibi buldum çarşıyı

Nasıl bağırıyorum satmak için bunları

Yok elimde başka bir sermaye yitirmem ümidimi

Eşimde varmış bakkala istemiş borca

Bir ekmek verin getirem parayı akşama

Acımız bakkal görmüş halini

Vermiş borca bir ekmeği

Sattım eşyayı aldım parayı

Koştum barakaya eşimin yanına

Ekmeği yedik sevinç ile

Parasını verdik bakkala gurur ile

Tekrar toptancı verdi satmam için eşya bana

Çarşıyı gezerim usanmada

Eşyaları satarım tekrar alırım

Artık işim bu gayret ederim

Derken kiraladım bir ev eşya lazım

Yavaş yavaş aldım eşya geldi düzenim

Aşım kaynar tüter ocağım

Artık benimde var hayallerim

Geçti böyle yıllarım

Evim kiradan çıktı mülkiyete döndürdüm

Derken dükkan ile donatım

Eşya satışında en öne geçtim

İlin en gözde yerinde işi büyüttüm

Yazlık kışlık evlerimde çocuk büyüttüm

Günlerim içinde eski günleri unutmadım

Mal mülk para ile ilde hatırı sayılır oldum

Yaş ilerledi işin başına geçti çocuklar

Satışlarda alışlarda sorumlu onlar

Beni bir köşeye ittiler

Evde geçmez oldu sözüm

Böyle geçti bir çok yılım

Ararım buna ben kendimce çözüm

Kimse anlamaz beni

İçimde kopan fırtınayı

Alışkın değilim ben buna

Yıllarımı vermedim ben bu hayata boşuna

Atılmamam lazım böyle köşeye

Benim her malda var çünkü emeğim

Kimsenin değilim umurunda

Ye iç otur işte hayat bu sana

Ben istemem bunu onlarda

Kurtuluşu buldum bende kafamda

Çıktım yola ettim hazırlığımı

Giydim en güzel elbiselerimi

Veda ederken duymasın kimse

Sesiz çığlığımı

Gezdim tek tek işyerlerini

Çocuklarım çalışırlar tıpkı

Benim eskide çalıştığım gibi

Kimse fark etmedi beni sanki

Bu işte tamam verdim kararımı

Aldım gerekli malzemeyi

Çevirdim bir taksiyi

Götür beni uzaklara gelmeyeceğim geri

Getirdi beni rakkım yüksek eve

Son kez seyrettim çevreyi heyecan ile

Gereksizim ben bu dünyada

Şimdi sıraya geldi vedaya

Kurdum düzeneği yaşlı gözlerimle

Titrer elim tıkanır boğazım çıkmaz sesim

Bunca mal mülk içinde işte yanlızım

Beni anlayan yok çaresizim

Çıktım merdivene bu son kararım

Veda ederken dünyaya çırpınırım

Geri de kalanlara örnek olsun

Zirvede ki çöküş hayatım